ჰაიტის დედაქალაქ პორტ-ო-პრენსის ეროვნულ კარნავალამდე ერთი კვირით ადრე საპორტო ქალაქ ჟაკმელში ადგილობრივი კარნავალი იმართება, რომელიც ხმაურიანი ჰანგებით გაფორმებული ხალხმრავალი დღესასწაულებისგან განსხვავებით, უფრო მყუდრო და შინაურულ განწყობას ქმნის.
კარნავალზე მონაწილეები ნახშირით არიან გამურულები, მუსიკოსები რკინის ან ბამბუკის ხელნაკეთი დოლებითა და საყვირებით უკრავენ რარას – ვუდუს რიტმულ მუსიკას, რომელიც ჰაიტური კარნავალის მთავარი შემადგენელი ნაწილია. თითოეული რიტმი რაღაც ამბავს ყვება და საცეკვაოდ იწვევს ყველას, კარნავალზე ყველაფერი ერთდროულად საშიშიცაა და თვალისმომჭრელიც, ყველგან ეშმაკების და მითიური არსებების ნიღბები მოჩანს.
კარიბის ზღვის ქვეყნების კარნავალები აფრიკიდან წამოყვანილი მონების შთამომავლებისთვის შემოქმედებითი სივრცე, თვითგამოხატვის საშუალება და კულტურული იდენტობის დამტკიცების თამამი გზაა. მონებს თავიანთი ღვთაებების თაყვანისცემა და ფრანგი თუ ბრიტანელი კოლონიზატორების მეჯლისებში მონაწილეობა აკრძალული ჰქონდათ, ამიტომაც აფრიკული ტრადიციები და ფოლკლორი კოლონიალურ რიტუალებთან შეაზავეს და საკუთარი დღესასწაულები შექმნეს.
