ფოტოგრაფი გოგონების ენერგიამ, ქალურობამ და სიძლიერემ მიიზიდა, ვარჯიშებსა და წარმოდგენებს უყურებდა და შეამჩნია, როგორ იცვლებოდა მათი სხეულის ენა უნიფორმის ჩაცმისას. იგი მშობლების იმედებს ხედავდა, განსაკუთრებით მათი დედებისას, რომლებიც კლუბებს შემოწირულობების შეგროვებასა და უნიფორმების მოწესრიგებაში ეხმარებიან.
მანის აზრით, ენთუზიაზმი და ენერგია განახლებადი რესურსებია, მაგრამ აქტივობამ ბოლო ხანს იკლო, რაც სკოლების სიღარიბისა და გოგონების ერთმანეთში ურთიერთობის სხვა გზების – განსაკუთრებით, ონლაინ კომუნიკაციის შედეგია. მიუხედავად ამისა, კეიპტაუნში ჯერ კიდევ ბევრი მედოლეა, რომლებიც შეჯიბრებებზე ჩადიან და რომლებიც ასეთი აქტივობების გრძელვადიან მნიშვნელობას ხედავენ.
„დრამიებად“ (Drummies) ცნობილი მედოლე აღლუმთუხუცესი გოგონები კეიპტაუნში 1970-იან წლებში გამოჩნდნენ. დღეისათვის ისინი საშეჯიბრებო კლუბებში ვარჯიშობენ, ხშირად – სკოლებში. კლუბები ყველასთვის ღიაა, მაგრამ ხშირად ისინი იზიდავენ გოგონებს მარგინალიზებული თემებიდან. ითვლება, რომ მრავალსაათიანი ვარჯიშები თავდაჯერებულობისა და პოზიტიური სამუშაო ეთიკის გამომუშავებას უწყობს ხელს. გოგონები, რომლებიც ვარჯიშს ადრეული ასაკიდან იწყებენ, თინეიჯერობის პერიოდშიც რჩებიან გუნდში და მიღებული გამოცდილებით სხვა გოგონებს ეხმარებიან ინტენსიურ ვარჯიშებსა და შეჯიბრებებში.
მედოლეებს გამოსასვლელი დღეები არ აქვთ. დღესასწაულებზე საშუალო სკოლის მედოლე აღლუმთუხუცესი გოგონები რთული პროგრამის შესასრულებლად იკრიბებიან. უნიფორმებს, როგორც წესი, სკოლები არიგებენ, თუმცა მშობლები ამისათვის თანხას იხდიან. ქუდის ფერი იმაზე მიუთითებს, პროგრამის რომელ ნომერს შეასრულებენ გოგონები.
იმისდა მიუხედავად, რომ მრავალი მედოლე დაბალშემოსავლიანი ოჯახიდანაა, სკოლის მოსწავლე გოგონები სხვადასხვა სოციალურ კლასს განეკუთვნებიან.
