მონუმენტები, რომლებსაც „ჭიშკრები“ უწოდეს (რადგან მაღლიდან შეხედვისას გარკვეულწილად წააგავს ძველებურ მინდვრის ჭიშკრებს), დასავლეთ ავსტრალიის უნივერსიტეტის მკვლევარმა დევიდ კენედიმ აღწერა საკუთარ ნაშრომში, რომელიც მალე გამოქვეყნდება.
აღმოჩენაში დიდია საჰაერო დარუკვის ტექნოლოგიების წვლილი. ეს მეთოდი მკვლევარებს საშუალებას აძლევს, იხილონ ხმელეთიდან რთულად მისადგომი ან ისეთი ზონები, რომელთა მნიშვნელობის შესახებაც არაფერი იციან. აღმოჩენაში განსაკუთრებული წვლილი მიუძღვით ექიმ დარ ალ-საიდსა და მისი ჯგუფის სხვა წევრებს, რომლებიც საკუთარ თავს უდაბნოს ჯგუფს უწოდებენ. ლანდშაფტზე დაკვირვებისა და შემდეგ საკუთარ საიტზე დატანისთვის ისინი Google Earth-ს იყენებდნენ.
მიუხედავად სახელისა, ეს სტრუქტურები ცხადია ჭიშკრები არაა. ისინი წარმოადგენს დაბალ, უხეშად ნაგებ კედლებს, რომელთა უმეტესობის სიგრძე 50-150 მეტრია. სულ აღმოჩენილი 389 კედლიდან, 200 მეტრზე გრძელი 36-ია, ყველაზე გრძელი კი 518 მეტრი. უცნობია რა არის ან რისთვის ააშენეს ისინი, მაგრამ თავად მათი არსებობა უკვე იმაზე მიუთითებს, რომ ლავის ეს მინდორი საცხოვრებლად გაცილებით უფრო ვარგისი უნდა ყოფილიყო.
„ჭიშკრები“ ძეგლის ერთადერთი სტრუქტურები არაა. ზოგ ადგილას მათ თან ახლავს ათობით ათასი სტრუქტურა, რომლებიც მკვლევართა აზრით, ქვის კოშკებია. ზოგიერთ მათგანს გარს აკრავს ქვის პატარა კედელი.
