ორანგუტანთა ბუნაგების კვლევისა და საცხოვრებელი ზონების ცვლილების სტატისტიკური ანალიზის შეჯერების შემდეგ ნათელი ხდება, რომ ბოლო 16 წელში გამქრალია 100 000-ზე მეტი ინდივიდი.
ამჟამად ორანგუტანთა ზუსტი რიცხვი უცნობია. ისინი გონიერები და მორცხვები არიან, შესაბამისად, გაუვალ ტყეებში ცხოვრებას ამჯობინებენ. მკვლევარები ორანგუტანთა აღსარიცხავად მათ ბუნაგებს ითვლიან. ორანგუტანები დასაძინებლად გრძელ ტოტებს ღუნავენ და ფოთლებიანი კალათების მსგავს საცხოვრებელს აკეთებენ. მათი სახლები იმდენად დიდია, რომ მათ შესამჩნევად ვერტმფრენებს იყენებენ.
ზოგიერთი ორანგუტანი, განსაკუთრებით დედები და ნაშიერები, ძირითადად ერთ ბუდეში ცხოვრობენ. გარდა ამისა, მკვლევარებმა მხედველობაში უნდა მიიღონ მიტოვებული ბუნაგებიც და მიუხედავად ამ სირთულისა, პოპულაციის ამ გზით დათვლა მაინც შესაძლებელია. კვლევის დაწყებისას, მეცნიერებმა ყოველ გავლილ კილომეტრზე 22 სახლი იპოვეს, მაგრამ 2015 წელს, იმავე მანძილზე მხოლოდ 10 ბუდეს პოულობდნენ.
ორანგუტანთა ბუნაგების ოდენობის შემცირების კვალდაკვალ, შეინიშნება ადამიანთა დასახლებების სიმჭიდროვის ზრდა, ტყეების გაჩეხვა (დეფორესტაცია) და ორანგუტანებზე ნადირობის გახშირება.
მკვლევართა საუკეთესო შეფასებით, 1999 წელს ინდონეზიის კუნძულ ბორნეოზე 148 500-ით მეტი ორანგუტანი სახლობდა, ვიდრე 2015 წელს. დღეისათვის დარჩენილია 17 000-100 000 ერთეული ბორნეოს ორანგუტანი. მათი საცხოვრებელი ზონების განადგურების გამო, 2050 წლისთვის ამ სახეობის ოდენობა კიდევ 45 300-ით შემცირდება.
