თითქმის 50-წლიანი დათბობის პროცესის შუაგულში, მეცნიერებმა ხავსის ორი სახეობა აღმოაჩინეს. ერთ-ერთი მათგანი რომელიც ძალიან ნელა, წელიწადში 1 მმ-ზე ნაკლებით იზრდებოდა, ახლა წელიწადში 3 მილიმეტრზე მეტი იზრდება. მცენარეული საფარი თანამედროვე ანტარქტიდის ტერიტორიის თითქმის 1%-ზეა წარმოდგენილი. ანტარქტიკული ხავსები ნახევარკუნძულის გარკვეულ ნაწილებზე იმ გაყინულ ზედაპირზე იზრდება, რომელიც ზაფხულობით ნაწილობრივ ლხვება. ზაფხულში ხავსები ზედაპირზე თხელ ფენას წარმოქმნის, რომელიც ზამთარში ისევ იყინება. როდესაც ერთი ფენა სხვა ფენის ზემოთ ექცევა, ძველი ხავსები გაყინული ნიადაგის დაბლა რჩება, სადაც ტემპერატურა მათ შესანიშნავად ინახავს.
ანტარქტიდის ნახევარკუნძულის ჩრდილოეთ ნაწილში 640 კმ სიგრძის ტერიტორიაზე აღებულმა ნიმუშებმა მცენარეთა ზრდის თვალსაზრისით ბოლო 150 წლის მანძილზე მომხდარი დრამატული ცვლილებები წარმოაჩინა. ნახევარკუნძულზე განსაკუთრებით დათბა, გაიზარდა ისეთი დღეების რაოდენობა, როდესაც ტემპერატურა 0-ზე მეტია. შედეგად, როგორც კვლევამ დაადგინა, 4-5-ჯერაა გაზრდილი ხავსების ზრდის მაჩვენებელიც.
აღსანიშნავია, რომ ანტარქტიდაზე ხავსების ზრდა ძალზე მოკრძალებულია იმასთან შედარებით, რაც არქტიკაში ხდება, სადაც თანამგზავრებმა უფრო ფართომასშტაბიანი გამწვანება დააფიქსირეს. არქტიკაში ახლა იმდენად ბევრი მცენარე იზრდება, რომ მეცნიერებს იმედი აქვთ, ეს მცენარეული საფარი ნაწილობრივ შეამცირებს იმ ნახშირორჟანგის ოდენობას, რომელიც სწორედ ამ მცენარეთა ქვეშიდან, მრავალწლოვანი მზრალობის გალხვობის შედეგად გამოთავისუფლდა. მსგავსი დღეები სავარაუდოდ ძალიან შორსაა ანტარქტიდისგან, მაგრამ თვალნათელია, რომ სამხრეთ კონტინენტის ლანდშაფტი ძალიან განსხვავებული ხდება.
