სასმელ ჯინის ძველი ბოთლი ადგილობრივმა მცხოვრებმა კუნძულ ვედჯზე, სანაპიროდან 50 მეტრის მოშორებით ქვიშაში იპოვა. მიუხედავად იმისა, რომ ბოთლს თავსახური არ ჰქონდა, თითქმის ხელუხლებლადაა შენახული მასში ჩადებული წერილი.

როგორც წესი, მსგავს შემთხვევებში ყველას წარმოუდგენია, რომ ბოთლში უკაცრიელ კუნძულზე ჩარჩენილ ადამიანთა სასოწარკვეთილი წერილი უნდა იდოს, დახმარების თხოვნით, თუმცა ამ შემთხვევაში საქმე სულ სხვაგვარადაა - იგი ეხება გერმანულ ექსპერიმენტს, რომელიც 1864-1893 წლებში ოკეანის დინებებს იკვლევდა. ხსენებულ დროს გერმანული გემებიდან ოკეანეში ათასობით ბოთლი ჩაყარეს. თითოეულ მათგანში იდო ქაღალდის გრაგნილი, რომელზეც ეწერა თარიღი, ბოთლის გაშვების მომენტში გემის ზუსტი კოორდინატები, გემის სახელი, მისი მშობლიური ნავსადგური და მის მიერ გავლილი გზა. პროექტი არც თუ ისე გამართლებული აღმოჩნდა, რადგან ბოთლის მპოვნელს პოვნის ადგილის შესახებ უნდა ეცნობებინა ჰამბურგის საზღვაო ობსერვატორიის ან გერმანიის უახლოესი საკონსულოსთვის.

ეს ბოთლი გემიდან გადააგდეს 1886 წლის 12 ივნისს, სამხრეთის განედის 32° 49′ და აღმოავლეთის გრძედის 105° 25′-ზე

გემი: ბარკის ტიპის გემი „პაულა“

მარშრუტი: კარდიფი-მაკასარი

მპოვნელს ვთხოვთ, ბოთლში ჩადებული წერილი გააგზავნოს ჰამბურგში, გერმანიის საზღვაო ობსერვატორიაში ან მიბრძანდეს უახლოეს საკონსულოში და შეავსოს სპეციალური ფორმა.

გერმანელი კაპიტნის კალმით შევსებული გრაფები გაუფერულებულია, შესაბამისად, მპოვნელის ქმარმა კიმ ილმენმა პატარა გამოძიება ჩაატარა და ნაწერის წაკითხვაც შეძლო. თარიღი (1886 წლის 12 ივნისი), კოორდინატები, მარშრუტი (კარდიფი-მაკასარი) და გემის სახელი.

ავსტრალიელმა მპოვნელმა ბოთლი დასავლეთ ავსტრალიის მუზეუმში მიიტანა. მუზეუმის ექსპერტებმა დაადასტურეს, რომ წერილზე მითითებული მონაცემები ზუსტად შეესაბამებოდა ისტორიულ ჩანაწერებს, რადგან 1886 წელს გემი „პაულა“ სპეციფიკურ მარშრუტზე მოძრაობდა.