ჰარარი, რომლის 4 მ სიმაღლის ქვის გალავანი XIII-XVI საუკუნეებშია ნაშენი, მრავალი სამეფოს, იმპერიისა თუ საამიროს ხელიდან ხელში გადადიოდა. საუკუნეების მანძილზე იგი არაბებს, ეგვიპტელებს, იტალიელებს, ადგილობრივი ომოროს ეთნიკურ ჯგუფსა თუ სხვა მმართველებს ეკუთვნოდათ. არაბული, ინდური, აფრიკული და ევროპული საქონლით დატვირთული ქარავნების გაჩერების ადგილი ნაცნობი იყო ინგლისელ მოგზაურ მწერალ ვილფრიდ ტესიგერისა და ფრანგ მწერალ არტურ რემბოსთვისაც.
აბისინიის ისლამურ ქალაქში 100-ზე მეტი მეჩეთია. ჰარარის ბაზარში ხელოსნებსა და მოვაჭრეებს შეხვდებით, რომლებიც პურს, თაფლს, ჩაის, ქათს, ყავას, ტკბილეულსა და ტანისამოსს ყიდიან. ადგილობრივი მოსახლეობა არაბების, მულატების, სომალელებისა და აფარების ნარევს წარმოადგენენ.
