ლომჯარიას განცხადებით, ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო მიიჩნევს, რომ როდესაც ადგილი აქვს სიცოცხლის მოსპობას, სახელმწიფოს ვალდებულებაა, დამნაშავის მიმართ ადეკვატური სანქცია გამოიყენოს, ხოლო თუ დამნაშავის მიმართ სასჯელი არის არაგონივრულად ლმობიერი, ამ შემთხვევაში, სასამართლო მიიჩნევს, რომ დარღვეულია სიცოცხლის უფლება.
„შესაბამისად, როდესაც ჩვენ ვხედავთ, რომ სამ შემთხვევაში შეწყალებულია მსჯავრდებული ისეთ მძიმე დანაშაულში, როგორიცაა სიცოცხლის მოსპობა და ამასთან დაკავშირებით ჩვენ არ გვაქვს არგუმენტები, თუ რატომ მოხდა შეწყალება, არ გვაქვს ინფორმაცია, რა პროცესი გაიარა ამ ყველაფერმა, სანამ პრეზიდენტმა მიიღო გადაწყვეტილება. ეს აჩენს ძალიან ბევრ კითხვას.
ვფიქრობ, პრეზიდენტმა ამ საკითხებზე უფრო მეტი განმარტება აუცილებლად უნდა გააკეთოს. ჩვენ ამ დრომდე ვერ მივიღეთ განმარტება, რის საფუძველზე, ვისი რჩევით თუ რეკომენდაცით მიიღო პრეზიდენტმა გადაწყვეტილება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მე ვფიქრობ, რომ არსებული გარემოებები არის შესასწავლი, ასევე, ვთვლი, რომ ლოგიკური იქნება თუ დაიწყება გამოძიება ამ საკითხთან დაკავშირებით. ეს შეიძლება იყოს როგორც უფლებამოსილების შესაძლო ბოროტად გამოყენების, თუ სავარაუდო კორუფციის თაობაზე. თუმცა თვითონ ფაქტის თაობაზე თუ ჩვენ ვერ მივიღებთ პასუხებს, რატომ მიიღო პრეზიდენტმა, ეს გადაწყვეტილება და განმარტება არ იქნება დეტალურად წარმოდგენილი, ვფიქრობ, გამოძიება უნდა დაიტერესდეს, რა მოხდა რეალურად“, – განაცხადა სახალხო დამცველმა.
28 აგვისტოს, მარიამობის დღესასწაულზე, სალომე ზურაბიშვილმა 34 პირი შეიწყალა, რომელთა შორის იყვნენ 2014 წელს პოლიციელ თარაშ მუკბანიანის მკვლელობისთვის მსჯავრდებული და 2004 წელს დავით ოთხმეზურის მკვლელობისთვის მსჯავრდებული პირები. 17 სექტემბერს კი ცნობილი გახდა, რომ ზურაბიშვილმა მკვლელობაში მსჯავრდებული კიდევ ერთი პირი – ზურაბ ნადირაძე შეიწყალა, რომლის საქართველოში ექსტრადიციას 23 წელი ითხოვდნენ.
18 სექტემბერს გამართულ ბრიფინგზე პრეზიდენტმა თქვა, რომ შეწყალება ვინმეს გამართლებას არ ნიშნავს. მისივე განცხადებით, ამ გადაწყვეტილებებზე თავად არის პასუხისმგებელი. როგორც სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნა, შეწყალების წესები დასახვეწია, ამ პროცესის დასრულებამდე მსჯავრდებულებს აღარ შეიწყალებს.
