ადგილობრივი ტელეკომპანია „მეცხრე არხის“ ინფორმაციით, სასამართლომ ორივე ბრალდებულს აღკვეთის ღონისძიების სახით 4000 ლარის ოდენობით გირაო შეუფარდა. ისინი რამდენიმე წელია პოლიციის თანამშრომლები აღარ არიან.
„ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფი კატეგორიულად უარყოფს რაიმე კანონსაწინააღმდეგო ქმედების ჩადენის ფაქტს, არ აღიარებს დანაშაულს და მიიჩნევს, რომ არის უდანაშაულო“, – ამბობს ადიგენის პოლიციის ყოფილი ინსპექტორ-გამომძიებლის, გიორგი პეტაშვილის ადვოკატი ნოდარ აკოფაშვილი „მეცხრე არხთან“.
„ის სხვა თანამშრომლებთან ერთად იმყოფებოდა ადიგენის რაიონის სოფელ მოხეში, სამსახურებრივ მოვალეობას ასრულებდა. გარდა ამისა, მას, როგორც ინსპექტორ-გამომძიებელს ამ კონკრეტულ ფაქტთან დაკავშირებით გარკვეული საგამოძიებო მოქმედებებიც აქვს ჩატარებული. ეს ხდებობდა 2014 წელს. იმ პერიოდისთვის მოხდა გამოკითხვა, თუმცა წლების განმავლობაში არც ის გამოუკითხავთ და არც ბესიკ აფრიამაშვილი. საქმე სავარაუდოდ უმოძრაოდ იყო“, – განაცხადა ადვოკატმა.
თემურ მიქალაძე, რომელიც 2014 წელს მოხეში გამგებლის წარმომადგენელის თანამდებობაზე მუშაობდა, ერთ-ერთი იყო იმ 14 ადამიანს შორის, რომელიც დაპირისპირების შემდეგ დააკავეს. ის აცხადებდა, რომ პოლიციელებმა სცემეს.
მოხეში მცხოვრები მუსლიმი თემი სოფელში მდებარე და ადგილობრივი გამგეობის ბალანსზე ე.წ. კლუბის სტატუსით რიცხული ისტორიული შენობის მათთვის გადაცემას წლების განმავლობაში ითხოვდა. 2014 წლის ოქტომბერში გამგეობის ტენდერში გამარჯვებულმა კომპანიამ შენობის სარემონტო სამუშაოები დაიწყო, რასაც მუსლიმების პროტესტი მოჰყვა. 22 ოქტომბერს ადგილზე მობილიზებულმა პოლიციელებმა შენობის გარშემო ჯაჭვი გააკეთეს და ამ ფორმით ცდილობდნენ მუსლიმებს სამუშაოებისთვის ხელი არ შეეშალათ. მოქალაქეებმა ჯაჭვის გარღვევა სცადეს, რასაც დაპირისპირება და 14 ადამიანის დაკავება მოჰყვა. დაკავებულ პირებს ფიზიკური დაზიანებები აღენიშნებოდათ.
2014 წლის დეკემბერში რელიგიის საკითხთა სახელმწიფო სააგენტომ შექმნა სპეციალური კომისია, ე.წ. მოხეს კომისია, რომელსაც შენობის კონფესიური წარმომავლობა უნდა შეესწავლა. თუმცა, 2 წლის შემდეგ, 2017 წლის 11 მაისს კომისიამ მიიღო საბოლოო გადაწყვეტილება, რომლითაც უარი თქვა შენობის კონფესიური წარმომავლობის შესწავლაზე, შენობას სადავო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსი მიანიჭა. ე.წ. „მოხეს კომისიის“ გადაწყვეტილებით, სრულიად საქართველოს მუსლიმთა სამმართველოს მოხეში მეჩეთის მშენებლობის მიზნით საკუთრებაში გადაეცა მიწის ნაკვეთი, ხოლო სადავო შენობა ადიგენის მუნიციპალიტეტიდან სახელმწიფო საკუთრებაში გადავიდა. მუსლიმი თემის ნაწილი ამ გადაწყვეტილებას უსამართლოდ მიიჩნევდა და ისტორიული შენობის გვერდით ღია ცის ქვეშ ლოცვას აგრძელებდა.