მეუფე სპირიდონმა ამ ფაქტის გამო გულისტკივილი გამოთქვა და აღნიშნა, რომ ძალიან მძიმე ცოდვა იქნა ჩადენილი.

„არ ვიცი ეს რითი მოხდა, უმეცრებით, გაუნათლებლობით თუ ურწმუნოებით, ძალიან მძიმე ცოდვა იქნა ჩადენილი, რომ, აი, ჯვრის ძალა იქმნა დაგმობილი და ასეთი რამ ითქვა – სხვებს რომ არ ეწყინოთ, მე ამ სიმბოლოს, ჯვარს აღარ ვატარებო.

ჯვარი სიმბოლო არაა, ჯვარია ძალა ღვთის, გამარჯვების და ძლევის იარაღი. როცა შენ შენი ნებით ამბობ უარს ჯვარზე და იძახი, იმის გამო, რომ ვიღაცას არ ეწყინოს, მე ჯვარს აღარ ვატარებო, შენი ნებით ამბობ გამარჯვებაზე, ძლევაზე უარს და ჯვრის მგმობელების რიგში დგები.

ასეთი გამონათქვამი, თუნდაც ის უნებლიედ იყოს ნათქვამი, აუცილებლად, როგორც საჯაროდ იქნა დაგმობილი ჯვარი, ასევე საჯაროდ უნდა იქნას შენანებული, თორემ ამის ბოლო არის დამარცხება. ჯვრის მტერი ვერასდროს ვერ გაიხარებს“, – განაცხადა მეუფე სპირიდონმა.

სხალთელმა მთავარეპისკოპოსმა ქადაგების დროს ჰომოფობიური განცხადებებიც გააკეთა და თქვა, რომ „ვინც ჰომოსექსუალებს გამარჯობას ეტყვის, მოზიარეა მათი ცოდვების“.

„თუ გინდათ, შვილებო, რომ ღმერთმა გაპატიოთ, უნდა შეინანოთ ჯვრის გმობა და უნდა შეინანოთ ასეთი მიმღებლური დამოკიდებულება სოდომ-გომორის ცოდვის მიმართ, თუ სახალხოდ არ შეინანებთ, ძალიან ცუდი ფინალი ელის თითოეულ თქვენგანს და თქვენ მომავალს პირადად“, – ამბობს მეუფე სპირიდონი.

მაკა სულაძეს ნამახვანჰესის წინააღმდეგ აქციებში ხელში ხშირად უჭირავს ჯვარი. თბილისში, 25 მაისს გამართული მსვლელობის დროს ჯვრის ტარებაზე მის გადაწყვეტილებასა და საჯარო განცხადებას წინ უძღოდა აქციაზე მომხდარი ინციდენტი. 24 მაისს, რესპუბლიკის მოედანზე შეკრებილი „რიონის ხეობის მცველების“ მხარდასაჭერად მისულ აქტივისტებს – სალომე ბარკერს და ზუკა ბერძენიშვილს სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენეს და აქციის ტერიტორიის დატოვება მოსთხოვეს მოძრაობა „ქართული იდეის“ ლიდერის, გურამ ფალავანდიშვილის შვილმა და მისმა თანმხლებმა პირებმა. დაპირისპირების მიზეზი ის გახდა, რომ სალომე ბარკერს ეკეთა ცისარტყელას ფერებში გაფორმებული სამკლაური, რაც ქვიარ ადამიანების სიმბოლოა.

მაკა სულაძემ აქციის მონაწილეებს ერთმანეთის პატივისცემისა და დათმობიკენ მოუწოდა.

„თუკი საზოგადოებაში ჩვენი რაიმე ნიშნით წარდგენა ვინმეს უხერხულობას უქმნის, მოდი, რაიმე შევცვალოთ ჩვენში. აი, მე, დღეს იმ ჯვრით აღარ ვმონაწილეობ მსვლელობაში, რომელიც აქამდე გულით მიტარებია. ის ჩემთვის ძალიან ძვირფასია და ყოველთვის ასე დარჩება. ის, არამარტო ჩემი რწმენის სიმბოლოა, არამედ ჩემი მიწის, ჩემი ცის და ჩემი სულკურთხეული დედის სიმბოლოა, მაგრამ თუკი მე, გვერდით მიდგას სხვა რელიგიის წარმომადგენელი და მან ეს არ იცის, შეიძლება ამით უხერხულობა შევუქმნა.

ამიტომ გადავწყვიტე, რადგან თბილისი მრავალეროვანი ქალაქია და ვიცი, დარწმუნებული ვარ აქ, სხვა რელიგიის წარმომადგენლებიც არიან, რადგან მათთვისაც ისეთი ძვირფასია ქართული მიწა როგორც ჩვენთვის, მე, ჩემი ჯვრის ტარებით არ შევუქმნი მას უხერხულობას.

ესაა მაგალითი მათთვის, ვისაც პრინციპულად უნდა რომ რაღაც განმასხვავებელი ნიშანი ატაროს და ამით განსხვავებულად წარმოაჩინოს მისი თავი. ძალიან გთხოვთ, ყველამ, ერთმანეთს ვცეთ პატივი, ვისწავლოთ ერთმანეთის შეგუება, ერთმანეთის სიყვარული და ამის შემდეგ გვექნება ისეთი ქვეყანა როგორსაც ჩვენ ვოცნებობთ“, – თქვა მაკა სულაძემ.