სოციალური მომსახურების სააგენტოს 2010 წელს ლენტეხის საგანმანათლებლო რესურსცენტრმა მიმართა, რომ მშობლებს საკუთარი რელიგიური შეხედულებებიდან გამომდინარე სასკოლო ასაკის არცერთი ბავშვი არ დაჰყავთ სკოლაში. სააგენტოს განცხადებით, ოჯახთან მუშაობა დაიწყო სოციალურმა მუშაკმა, რომელიც ყოველთვიურ ვიზიტებს დღემდე აგრძელებს .
„დევნოზაშვილების ოჯახში მუდმივად ცხოვრობს მამა, დედა, ბებია და ცოლ-ქმრის 8 შვილი. შვილებიდან 3 უკვე სრულწლოვანია, მეოთხე შვილი წელს ხდება 18 წლის.
მშობლების გადაწყვეტილებით ბავშვები სკოლაში არ დადიან და არა აქვთ სოციალურ გარემოსთან აქტიური ურთიერთობა. ისინი განათლებას იღებენ ოჯახში მშობლების დახმარებით. დედას აქვს უმაღლესი პედაგოგიური განათლება და ეხმარება ბავშვებს სწავლის პროცესში. 2010 წლიდან დღემდე ხორციელდება ოჯახთან ყოველთვიური ვიზიტები და მშობლებს უტარდებათ კონსულტაცია.
2011 წელს მშობლებს შეზღუდული ჰქონდათ მშობლის წარმომადგენლობითი უფლებამოსილება სასამართლოს მიერ, მაგრამ ვერ მოხერხდა აღსრულება და ბავშვების ოჯახიდან გამოყვანა სპეციფიური გარემოსა და ბევრი ფაქტორის გამო. ამ პრობლემასთან დაკავშირებით შედგა შემთხვევის კონფერენცია, სადაც ყველა ჩართული სტრუქტურის ერთობლივი გადაწყვეტილება იყო, რომ ბავშვები დარჩენილიყვნენ ბიოლოგიურ ოჯახში, რადგან არ იკვეთება ბავშვებზე ფიზიკური ძალადობა და ბავშვებს ძლიერი მიჯაჭვულობა აქვთ მშობლებთან. გარკვეული პერიოდი ოჯახში სკოლის პედაგოგი დადიოდა და ინდივიდუალურად ამეცადინებდა ბავშვებს, თუმცა შემდეგ ოჯახის მოთხოვნით ეს მეცადინეობებიც შეწყდა.
მშობლები მუდმივად აკონტროლებენ ბავშვების ჯანმრთელობის მდგომარეობას და საჭიროების შემთხვევაში მიმართავენ ექიმს. ოჯახთან მუშაობის დროს არ იკვეთება ბავშვებზე ფიზიკური ძალადობის შემთხვევა, მშობლები შესაძლებლობის ფარგლებში ზრუნავენ შვილებზე“, - აცხადებენ სააგენტოში.
მათივე ცნობით, დევნოზაშვილები საარსებო შემწეობას და მრავალშვილიანი და სოციალურად დაუცველი ოჯახებისთვის განკუთვნილ ყოველთვიურ დახმარებას იღებენ.
რამდენიმე დღის წინ „რუსთავი 2“-მა გაავრცელა ინფორმაცია, რომ ამირან დევნოზაშვილს 8 შვილი სახლში ჰყავს გამოკეტილი, მათ სკოლაში სიარულს და გარეთ გამოსვლას უკრძალავს. იურისტების შეფასებით, მშობლები ბავშვების უფლებებს არღვევენ და მათი ქმედება შესაძლოა სისხლის სამართლის დანაშაულის ნიშნებსაც შეიცავდეს.