რადიო „მარნეულის“ ინფორმაციით, პანაშვიდზე რაიან სმიტის მშობლების წერილიც წაიკითხეს, სადაც აღნიშნულია, რომ მარნეული რაიანის, ლორასა და მათი 4 წლის შვილისთვის ნამდვილი სახლი იყო.

„ამ ზამთარს რაიანმა, ლორამ და კაილებმა სამი თვე ამერიკაში, მეგობრებთან ერთად გაატარეს, მაგრამ უნდოდათ, მარნეულში აზერბაიჯანელ და ქართველ მეგობრებთან დაბრუნებულიყვნენ. მათ მარნეულში საცხოვრებლად სახლი ააშენეს და სურდათ, რომ კაილები, როგორც აზერბაიჯანელი მარნეულში, ისე აღეზარდათ", - ნათქვამია წერილში.

43 წლის რაიან სმიტი და მისი 4 წლის ვაჟიშვილი 4 ივლისს, ხადის ხეობაში სანადირო თოფიდან გასროლით მოკლეს. შინაგან საქმეთა სამინისტროს ინფორმაციით, ლორა სმიტი შემთხვევის ადგილიდან გაქცევის მცდელობისას ხევში გადავარდა და გარდაიცვალა. სმიტების განზრახ მკვლელობის ბრალდებით 19 წლის მალხაზ კობაურია დაკავებული.

რაიან სმიტი საქართველოში ამერიკის შეერთებული შტატებიდან, კერძოდ, კალიფორნიიდან ჩამოვიდა და კავკასიური ფარდაგების აღდგენით იყო დაკავებული. ერთ-ერთ ინტერვიუში რაიანი ამბობდა, რომ კავკასიური ფარდაგებით აზერბაიჯანში ცხოვრების დროს დაინტერესდა და ხალხური რეწვის ამ უძველესი ტრადიციის აღდგენა და პოპულარიზაცია გადაწყვიტა.

„საქართველოში 129 აზერბაიჯანული დასახლებაა და მათგან მხოლოდ ორშია შემორჩენილი ორი ათეული ფეიქარი ქალბატონი, თუმცა კი, სათანადო დახმარების გარეშე საქმის მიყოლა მათთვის ფაქტობრივად შეუძლებელია“, - ამბობდა რაიან სმიტი 2014 წელს.

რაიანმა ფარდაგების ბიზნესი თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტის სოფელ ქოსალარში მცხოვრებ რვა ქალთან ერთად წამოიწყო და ქსოვაც ისწავლა. შექმნა პროექტი reWoven [ხელახლა ნაქსოვი] და ფარდაგებს ვებ-გვერდის საშუალებით საქართველოში, აზერბაიჯანში, ამერიკის შეერთებულ შტატებსა და ევროპის ქვეყნებში ყიდდა. შემოსული თანხა ფეიქრების შემოსავლის წყაროც იყო.

ლორა სმიტი მარნეულში ინგლისური ენის გაკვეთილებს ატარებდა. ცოლ-ქმარს ორმაგი მოქალაქეობა ჰქონდათ.