„თუ რადიკალური ცვლილებები გვინდა, ყველამ ჩვენი თავიდან უნდა დავიწყოთ – ოპოზიციამ, ცალკეულმა პარტიებმა, თითოეულმა პიროვნებამ. ფაქტია, რომ ამ სახით გარღვევა არ ხდება.
ამიტომ აუცილებლობად მიმაჩნია, გვერდზე გაწევით (და არა უკანდახევით), გზა დავუთმოთ მომავალ თაობას. ჩემს გარშემო უამრავ ახალგაზრდას ვხედავ, რომელსაც მე ვანდობდი მნიშვნელოვანი საზოგადოებრივი საქმეების მოგვარებას.
გამოცდილება, რაც საჯარო სამსახურში 17-წლიანი მუშაობით დამიგროვდა, ეკუთვნის იმ ქვეყანას, რომლის სამსახური ჩემთვის პატივია. სოციალური მედია იძლევა იმის საშუალებას, რომ პერიოდულად ჩემი აზრი დაინტერესებულ ადამიანებს გავაცნო“, – წერს ზურაბ ჭიაბერაშვილი.
ჭიაბერაშვილი 2020 წლის 31 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნებზე თელავის, ახმეტის, ყვარლისა და ლაგოდეხის მაჟორიტარულ ოლქში იყრიდა კენჭს, თუმცა პირველ ტურში დამარცხდა.
2016-2020 წლებში ჭიაბერაშვილი საქართველოს მე-9 მოწვევის პარლამენტის წევრი იყო, 2012 წელს ეკავა საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის თანამდებობა. ზურაბ ჭიაბერაშვილი 2012-13 წლებში იყო კახეთის გუბერნატორი, 2011-12 წლებში კი – საქართველოს ელჩი შვეიცარიასა და ლიხტენშტეინში. 2005 წლიდან 2010 წლამდე იგი იკავებდა ევროპის საბჭოსთან საქართველოს მუდმივი წარმომადგენლის თანამდებობას, ხოლო 2004-05 წლებში იყო თბილისის მერი, 2003-04 წლებში თავმჯდომარეობდა ცენტრალურ საარჩევნო კომისიას.
