„უკრაინსკაია პრავდას“ ინფორმაციით, გადაწყვეტილებაში სასამართლო აღნიშნავს, რომ „აზრისა და სიტყვის, საკუთარი შეხედულებებისა და რწმენის თავისუფლად გამოხატვის უფლება არ არის აბსოლუტური, იგი შეიძლება კანონით შეიზღუდოს ეროვნული უსაფრთხოების, ტერიტორიული მთლიანობისა და საზოგადოებრივი წესრიგის ინტერესებისთვის.

„მათი კრიმინალური ხასიათის მიხედვით, კომუნისტური რეჟიმი და ნაცისტური რეჟიმი ერთნაირი იყო, ხოლო სახელმწიფო რეპრესიული პოლიტიკის განხორციელების მეთოდები – იდენტური. აღნიშნული რეჟიმები კატეგორიულად უარყოფდნენ დამოუკიდებელი უკრაინული სახელმწიფოს არსებობას, დევნიდნენ მის მხარდამჭერებსა და ხელს უშლიდნენ უკრაინის ეროვნულ აღორძინებას“, – ნათქვამია საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებაში.

სასამართლო ასევე აღნიშნავს, რომ კომუნისტურმა რეჟიმმა, ისევე როგორც ნაცისტურმა, გამოუსწორებელი ზიანი მიაყენა ადამიანის უფლებებს, ვინაიდან არსებობის მთელი პერიოდის განმავლობაში ახორციელებდა საზოგადოების ტოტალურ კონტროლს, პოლიტიკურად მოტივირებულ დევნასა და რეპრესიებს.

„შედეგად, უკრაინელთა რამდენიმე თაობა თავისუფლების არარსებობის პირობებში ყოვლისმომცველი შიშის ატმოსფეროში ცხოვრობდა, თვითნებურად შეზღუდული ჰქონდათ სამოქალაქო, პოლიტიკური და სხვა უფლებები და თავისუფლებები“,
– აღნიშნავს საკონსტიტუციო სასამართლო.

სასამართლო ხაზს უსვამს, რომ წითელ ვარსკვლავს, ნამგალსა და უროს, ისევე როგორც კომუნისტური რეჟიმის სხვა სიმბოლოებს რამდენიმე ათწლეულის განმავლობაში ფართოდ იყენებდნენ ანტი-უკრაინული ძალები შიშის, სიძულვილისა და აგრესიის ატმოსფეროს გასავრცელებლად; იმის უარყოფის მიზნით, რომ უკრაინის ხალხს უფლება არ აქვს საკუთარი დამოუკიდებელი სახელმწიფო გააჩნდეს.

უკრაინაში კომუნისტური და ნაცისტური ტოტალიტარული რეჟიმები 2015 წლის 9 აპრილის კანონით დაგმეს. კანონით აირძალა ამ რეჟიმების პროპაგანდა. დეკომუნიზაციის ფარგლებში, ლენინის ასობით ძეგლის დემონტაჟი მოხდა, ასობით დასახლებას კი სახელი შეუცვალეს.

2017 წელს რადას დეპუტატებმა „ოპოზიციური ბლოკიდან“ და სხვა ფრაქციებიდან საკონსტიტუციო სასმართლოს მიმართეს და ამ კანონის არაკონსტიტუციურად ცნობა მოითხოვეს.