ფინო-უგრული წარმოშობის ხალხი - მარიელები, რომელთა რუსეთის ტერიტორიაზე ცხოვრებას მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვს, დედაქალაქ მოსკოვიდან 800 კმ მანძილით დაშორებულ მარი-ელის პატარა რესპუბლიკაში ცხოვრობენ და ძირითადად თავიანთ ტრადიციულ რელიგიას - ჩიმარიი იულას, იგივე მარიულ პაგანიზმს მისდევენ, რომელიც ბუნების ძალებთანაა დაკავშირებული. ბუნება მათთვის აბსოლუტური სიკეთის წყაროა. მარიელებს ე.წ. კერემეტების, ანუ ბოროტი ღმერთ-კაცების არსებობისაც სწამთ. მარიული მითოლოგია და რელიგია ცხოველებითაცაა წარმოდგენილი. დიდი ზომის ცხოველებს, მაგალითად ირმებს, ისინი ღმერთებს სწირავენ.

მარიული პაგანიზმს შემდეგნაირი ღვთაებები ჰყავს (არასრული ჩამონათვალი):

კუგუ-იუმო - მონისტური მთავარი ღვთაება.

საკსა-იუმო - ნაყოფიერების ღმერთი.

პურიშო - ბედისწერის ღვთაება, ყოველი ადამიანის ბედისწერის შემქმნელი.

აზირენი - (მარიულად: სიკვდილი) სიკვდილის ღმერთი, რომელიც გარდაცვალებისას მიდის ადამიანთან და ეუბნება, რომ მისი დრო დადგა.

შუდირ-შამიჩ იუმო - ვარსკვლავების ღმერთი.

ტილზე-იუმო - მთვარის ღმერთი.

უჟარა-იუმო - განთიადის ღმერთი.

კომუნიზმის პერიოდში მრავალი მარიელი რუსული მართლმადიდებლური ეკლესიის მიმდევარი გახდა, თუმცა სოფლებში ახლაც მრავლად არიან პაგანები, რომლებიც იდუმალ რიტუალებსა და მჩხიბაობას კვლავ ატარებენ.

ზამთარი სუსხიანი და ცივია, ზაფხული კი - მოკლე. მარიელი ქალები ყინვისგან სახეს საგანგებოდ იფარავენ. ფოტოგრაფ კუვაძიმას აზრით, მარიელთა ტყეებში ცხოვრება თანამედროვე სამყაროსგან ძალზე შორსაა, მისი თქმით მარიელთათვის საათი გაჩერდა და გაიყინა.