წარმოშობით ქართველმა რეჟისორმა ფილმთან დაკავშირებულ სირთულეებსა და საქართველოში ლგბტ თემის წარმომადგენლების მდგომარეობაზე გამოცემა The Guardian-თან ინტერვიუში ისაუბრა. მისი თქმით, ფილმს, რომელიც ქართული ტრადიციული ცეკვის ანსამბლის მოცეკვავეების - მერაბისა და ირაკლის სასიყვარულო ისტორიაზეა, მხარი არც საქართველოს ეროვნულმა კინოცენტრმა დაუჭირა, მაშინაც კი, როდესაც ფილმი კანის კინოფესტივალზე მოხვდა. 

„გადაღებების დაწყებამდე ჩვენ ასევე შევხვდით ნინო სუხიშვილს - ქართული ეროვნული ბალეტიდან და მისი რეაქცია იყო: „რატომ არ შეიძლება, რომ გოგონა შეუყვარდეს? ქართულ ცეკვაში გეი ადამიანები არ არიან“. მის დახმარებას ნამდვილად გამოვიყენებდით, მაგრამ მხარი არ დაგვიჭირა. მხოლოდ ეს არ არის. გავიგეთ, რომ მან მიმართა ცეკვის სხვა კომპანიებსაც და მოცეკვავეების ფილმში გამოჩენა აუკრძალა - უთხრა, რომ ვეღარასოდეს იცეკვებდნენ. შესაბამისად, ზეგავლენა გაიზარდა“, – განაცხადა რეჟისორმა. 

მისივე თქმით, მემარჯვენე ჯგუფების მხრიდან მუქარის გამო, ფილმის გადაღების დროს მცველები ჰყავდათ დაქირავებული, საჯარო ადგილებში სცენების გადაღებისას კი ამბობდნენ, ვითომ ფილმი ქართულ კულტურაზე შეყვარებული ფრანგის ბიჭის ისტორიაზე იყო. 

„საქართველოში ერთი მხრივ არის მართლმადიდებელი რელიგური თემი, რომელიც ამბობს, რომ გეები და პედოფილები გვიპყრობენ, რაც რუსული ნარატივია. მეორე მხრივ მოდიან ახალგაზრდები, რომლებიც ამის წინააღმდეგ იბრძვიან, ზოგიერთი მათგანი ფილმშიცაა. საქართველოს მომავალი მათ ეკუთვნით და არა მოხუც, წვერებიან კაცებს, რომლებიც ცდილობენ ცემონ მათ“, – ამბობს ლევან აკინი. 

მისივე თქმით, ფილმში მონაწილე ადამიანების გარშემო გარკვეული ცვლილებები შეინიშნება: „ერთ-ერთ მსახიობს დეიდამ, რომელიც ჰომოფობი იყო ხოლმე, დაურეკა და უთხრა, არ მოუსმინოს მოძულეებს [...] ჩვენ ვცვლით რამდენიმეს აზროვნებას და იმედი მაქვს, რომ უფრო მეტს შევძლებთ“.